Pałac w Łazienkach

Utrzymany w stylu barokowo-neoklasycznym pałac w Łazienkach, zwany również Pałacem na Wodzie lub Pałacem na Wyspie, leży w samym sercu ponad 70-hektarowego królewskiego zespołu pałacowo-ogrodowego - w Łazienkach Królewskich.
Wczesny, XVII-wieczny barokowy pawilon wypoczynkowy, zwany łaźnią, należący do Stanisława H. Lubomirskiego został w latach 1772-1793 zrekonstruowany, głównie przez architektów królewskich Dominika Merliniego oraz Jan Chrystiana Kamsetzera, i stała się letnią rezydencją króla Stanisława Augusta Poniatowskiego.

W czasach zaborów Łazienki Królewskie były rezydencją carską. Pałac został spalony przez hitlerowców pod koniec 1944 roku i przygotowany do wysadzenia w powietrze; po wojnie pieczołowicie odbudowany. 

    

    

 
Obecnie zwiedzać można m.in. tzw. salę Bakchusa, łaźnie królewskie, salę balową i galerię portretów. W zbiorach galerii malarstwa znajdują się dzieła Rembranta, Rubensa i braci Breughelów.

W pobliżu leży Teatr na Wyspie projektu Kamsetzera, upozorowany na ruiny teatru w Herkulanum. Wśród innych obiektów na terenie zespołu pałacowo-ogrodowego należy wymienić Starą Pomarańczarnię, Starą i Nową Kordegardę, Biały Domek, Świątynię Diany oraz Pałac Myślewicki, będący niegdyś rezydencją ks. Józefa Poniatowskiego.